صنعت ها
کیفیت سوخت نقش مهمی در کارکرد درست، افزایش طول عمر و کنترل انتشار آلاینده ها در موتورهای دیزل دارد. به طور کلی موتورهای دیزلی که با استاندارد ASTM-D975 مطابقت داشته باشند عملکرد قابل قبولی دارند. البته سوختی که مورد استفاده قرارمی گیرد باید تمیز، پایدار و تصفیه شده بوده و خورندگی نداشته باشد.
ویژگی های سوخت مناسب برای موتورهای دیزل
گوگرد موجود در سوخت باید به اندازه ای کم باشد که موجب سایش زود هنگام رینگهای پیستون و جداره سیلندر نشود و حداقل مقدار دی اکسید گوگرد را هم از طریق اگزوز دفع کند.
میزان ناچیز گوگرد در سوخت قابل چشم پوشی است ولی باید توجه داشت که همین مقدار کم هم می تواند باعث خوردگی و آسیب دیدگی موتور ژنراتور شود.
هر گاه از سوختی استفاده می کنید که بیشتر از0/5 درصد جرمی گوگرد دارد باید دفعات تعویض روغن را زیادتر کنید.
تمامی موتورهای دیزلی که در شاهراههای ایالات متحده حرکت می کنند باید ذرات معلقی که از اگزوز آنها خارج می شود کمتر از0/1 گرم به ازای هر اسب بخار باشد. به منظور فراهم سازی چنین شرایطی میزان گوگرد موجود در سوخت نباید بیشتر از0/5 درصد باشد. این نوع سوخت با برچسب ترمز مشخص شده است.
سوخت دیزل در هنگامی که هوا سرد است تشکیل کریستالهای مومی شکلی را می دهد که می تواند سبب مسدود شدن فیلتر سوخت و اختلال در سوخت رسانی شود. برای جلوگیری از این مشکل راه حل های متفاوتی ارایه شده است.
بعضی ها از سوختی که به همین منظور، تصفیه اضافی شده است، استفاده می کنند و برخی نیز افزودنی هایی به سوخت اضافه می کنند مانند اضافه کردن نفت سفید به گازوئیل که موجب بهتر شدن درجه ابری بودن سوخت (Cloud Point Temperatures) می شود. ولی این مسئله سبب می شود که سوختی سبک تر با ارزش حرارتی پایین تری بوجود آید و توان بدست آمده از موتور کم شود. همچنین میزان هزینه به ازای مسافت طی شده (Mileage) را هم افزایش می دهد.
سوخت باید تمیز و عاری از هر گونه آلاینده ای باشد. محل نگهداری سوخت و مخزن سوخت را باید مرتب مورد بازرسی قرار داد تا عاری از قطرات آب و ذرات آلاینده و رسوبات باشد. ناپایداری سوخت سبب تشکیل لجن و لعاب (Varnish) در مخزن سوخت می شود.یک مهندس و مخترع آلمانی به نام رودولف دیزل، در سال 1878 درست قبل از این که دست به اختراع یکی از مهم‌ترین اختراعات دنیا بزند، به مدرسه پلی تکنیک آلمان رفت و در آنجا با مباحثی همچون پیشرانه‌های بنزینی و موتورهای بخار آشنا شد.
دیزل همیشه به این فکر می‌کرد که این مباحث کامل نیستند و به همین خاطر به این فکر افتاد تا پیشرانه‌ای (Propulsion) متفاوت و کامل را بسازد که مشکلات نسخه قبلی خود را نداشته باشد و در عین حال، بازدهی بیشتری هم داشته باشد.
او بالاخره پس از 14 سال موفق شد تا پیشرانه‌ای اختراع کند که در زمان احتراق به جای استفاده از بنزین، از گازوئیل استفاده کند. البته سیستمی که او طراحی کرده بود، اشکالاتی همچون سر و صدای زیاد و آلودگی هوای زیاد را نیز داشت. به همین خاطر هم در ابتدا از پیشرانه‌های دیزلی تنها در کشتی‌ها، اتوبوس‌ها و در نهایت خودروهای بسیار بزرگ و سنگین استفاده شد.
البته با پیشرفت علم و تکنولوژی، مشکلات یاد شده برطرف و پیشرانه‌های دیزلی بهبود پیدا کردند و به این صورت بود که بعدها از آنها در سیستم اتومبیل‌های تولید شده که توسط شرکت‌های بزرگ خودروسازی همچون مرسدس بنز ساخته می‌شدند، استفاده شد.موتور خودروهای دیزلی با موتور ماشین‌هایی که با بنزین کار می‌کنند، به هم دیگر شبیه هستند و تنها در برخی از موارد با هم متفاوتند. پیشرانه‌های دیزلی مصرف انرژی کمتری دارند و در عوض، نیروی بیشتری هم تولید می‌کنند.
خودروهای دیزلی از نوع موتورهای احتراقی درون سوز هستند و این به آن معناست که ابتدا سوخت وارد سیلندرها و یا به عبارتی دیگر بخش اصلی موتور شده و پس از فعل و انفعالات شیمیایی، شروع به سوختن و تولید انرژی مکانیکی می کند. سپس این انرژی به انتهای پیستون‌ها که به میل لنگ متصل است، می‌رود و بعد باعث به وجود آمدن حرکتی به صورت رفت و برگشتی می‌شود که در نهایت باعث به وجود آمدن حرکات دورانی و چرخشی در میل لنگ می‌گردد. همین حرکات میل لنگ هم به واسطه وجود دیگر مکانیزم‌ها، به چرخ‌ها منتقل شده و در نهایت، ماشین شروع به حرکت می‌کند.
از نقاط قوت موتورهای دیزلی این است که از آنجایی که سوخت در داخل سیلندرها می‌سوزد، احتراقی که در درون ایجاد می‌شود، انرژی کمتری صرف می‌کند. همچنین همه‌ی این فعل و انفعالات در یک محل اتفاق میفتد و نتیجه هم به صرفه‌تر است و هم انرژی بیشتری تولید می‌کند.
موتورهای دیزلی به دو نوع، دو زمانه و چهار زمانه تقسیم می‌شوند که البته هر دو مدل، بر اساس چهار عمل اصلی که به ترتیب عبارتند از: مکش، تراکم، انفجار و تخلیه عمل می‌کنند. فقط ممکن است که بر اساس نوع موتور، این مراحل با هم و یا جدا جدا صورت بپذیرند.
سوخت خودروهای دیزلی، گازوئیل است و نسبت به دیگر سوخت‌ها، روغنی و سنگین‌تر است. همچنین دیرتر تبخیر شده و نقطه جوش آن نسبت به آب، بالاتر است.
با تمامی این تفاسیر، ماشین‌هایی که با موتور دیزلی کار می‌کنند علاوه بر تمامی مزایایی که دارند، معایبی همچون انتشار آلاینده‌ها و افزایش آلودگی هوا را دارند که این روزها بسیار مورد توجه ریز گردهای مختلف قرار گرفته است.